ARY KRISNAWATI in Bantul
De eerste ontmoeting met Ary na 2½ jaar alleen maar e-mails schrijven was ontroerend en hartveroverend. Mijn eerste indruk was, dat het Ary goed gaat. Ze zag er gezond uit en keek heel levendig uit haar ogen. Al het lief en leed dat we alleen maar schriftelijk hadden gedeeld, drukte zich ditmaal niet in woorden uit, maar in gevoelens. Een omhelzing was het gevolg. Ik wist, dat mijn inspanning niet voor niets was geweest en het bevestigde mijn overtuiging dat ‘onze’ patiënten niet geholpen zijn met materiële steun alleen, maar mentaal een heel belangrijke opvang nodig hebben. Het gaat om rehabilisasi van iemand die al lang een last voor zijn omgeving en gezin is geweest en nog steeds afhankelijk is.
Ary’s vader en moeder straalden gelukkig niet alleen dankbaarheid, maar ook vriendschap uit, zodat er zich een prettig, allesbehalve formeel gesprek ontwikkelde.
Ary is het afgelopen jaar een aantal malen zwaar ziek geweest en hals over kop in de intensive care opgenomen, waar ze bij tijd en wijle buiten bewustzijn raakte. Nu pas is duidelijk geworden, dat de antidepressiva die zij voorgeschreven kreeg door haar huisarts, botsten met de medicijnen tegen afstoting van de nier. Het is een harde les geweest. Ik heb haar, en ook Ibu Sulastri, aangeraden altijd een kaartje bij zich te dragen met daarop de gebruikte medicijnen voor noodgevallen.
Lichamelijk is Ary nog te zwak om weer dagelijks te gaan reizen, vooral nu ze helemaal op het openbaar vervoer is aangewezen. Op dit moment naait ze kleren en borduurt ze en ze hoopt dat te kunnen combineren met het houden van een warung (kruidenierswinkeltje) op het erf van het huis van haar ouders. Zowel de ‘Zusters onder de Bogen’ als BURUNG MANYAR hebben haar aangeboden een startkapitaal te lenen onder gunstige voorwaarden.
Verder was het gezin in de ban van twee huwelijken. In de week na mijn bezoek trouwde haar broer Tri en eind van deze maand trouwt een andere broer, Joko. Vorige week schreef Ary me, dat ze enorm genoten heeft van het huwelijksfeest van Tri. Heel veel neven en nichten van haar eigen leeftijd, waar ze vroeger mee speelde, waren aanwezig om gevoelens van ooit weer op te roepen.
Op de foto staat Ary links, met een zelf gemaakte jurk, een kabaya erover die haar moeder nog gedragen heeft, toen Ary kind was, samengehouden met de broche die ik haar 2½ jaar geleden gaf. Hij heeft de vorm van een vleugel, die van de BURUNG MANYAR. Verder vlnr.: Tri, zijn bruid, de toekomstige vrouw van Joko en Joko zelf.
IBU SULASTRI in Temanggung
Op zondag ben ik naar Temanggung gereden. De auto van de kindertehuizen van Lestari is dan vrij en Supri, de chauffeur, verdient graag iets bij. Als we in de desa Banyuurip willen vragen waar de familie woont, houden we een man op een motor met twee kinderen aan. Het blijken Bapak Widodo, de man van Ibu Sulastri, en hun twee kinderen, Jordan en Victor, te zijn. Vanaf nu hebben we dus een gids die voorop rijdt.
Bapak Widodo ontvangt ons op de Indonesische wijze zo gastvrij mogelijk, dus met heel veel verontschuldigingen, dat er niets in huis is om ons vorstelijk te ontvangen. Struikelend over zijn eigen Engels, en ik over mijn Indonesisch, raken we in een uitvoerig kennismakingsgesprek. Hij komt uit een arme familie en hij heeft niet gestudeerd. Wel heeft hij zichzelf de kennis van de wiskunde bijgebracht, waardoor hij nu door het geven van privé-cursussen zijn inkomen kan verdienen. Dat loopt redelijk, zodat hij zijn gezin goed kan onderhouden.
Alleen: alle voordelen van een officieel aangestelde leraar (= civiel ambtenaar) heeft hij niet, zoals een kleine ziektekostenverzekering. Particuliere verzekeringen zijn onbetaalbaar, maar vooral onbetrouwbaar. Hij heeft zijn huis kunnen bouwen, trouwen en voor twee kinderen kunnen zorgen en toen kreeg zijn vrouw haar nierziekte. Het gezin heeft zich in grote schulden gestoken om eerst de dialyse en later de transplantatie gedeeltelijk te kunnen betalen. Ibu Sulastri is al drie maal niet op controle geweest, omdat ze bang is dat Dr. Sja’bani naar de afbetaling van de ziekenhuisrekening voor de operatie zal vragen.
Later komt Ibu Sulastri met de becak thuis. Ze is naar de pasar geweest om inkopen te doen voor de kleine rumah makan (eethuisje), die ze aan huis houdt. Tot opluchting van Widodo heeft ze Indonesische snacks bij zich in de meest onwaarschijnlijke fondantkleuren. Ze ziet er goed en verzorgd uit. Het gaat haar ook goed. Haar rehabilisasi loopt stukken makkelijker dan die van Ary. Ze kan weer echtgenote en moeder voor de kinderen zijn en ze kan haar eethuisje weer runnen.
Ze is voor het grootste deel niet bij het gesprek, dat moet Widodo maar regelen met zijn Engels, dat zij niet spreekt. Maar ze blijkt de tijd ook nodig te hebben gehad om voor mij en Supri een eenvoudige, maar heerlijk maaltijd te koken.
Bapak Widodo kan tevreden zijn. Ik ben toch nog met de gepaste gastvrijheid ontvangen, ook al verontschuldigt hij zich daar weer voor als we vertrekken. Ik ben in Indonesië. Dat weet ik maar al te goed.
Br. PAULUS in Semarang
Dit keer ben ik ook in staat geweest kennis te maken met Br. Paulus FIC. Hij is de directeur van een imposante, sociale stichting, horend bij het Aartsbisdom Semarang, geleid door de Broeders van Maastricht. Via deze stichting is het dossier van Ibu Sulastri bij ons gekomen en onze financiële ondersteuning gaat naar haar via de administratie van deze Yayasan Sosial Soegijapranata. Ook worden van daaruit de aanvullende medicijnen voor Ary betaald. Het was goed om de lopende zaken systematisch door te praten, nieuwe informatie op te doen en en passant kennis te maken met allerlei mensen, die ook in andere stichtingen werkzaam blijken te zijn, met wie mogelijk in de toekomst is samen te werken. Ik heb dit keer heel sterk ervaren, hoe belangrijk het is na meer dan twee jaar corresponderen, hoogst persoonlijk aanwezig te zijn en ter plekke het nodige te regelen.
Zusters ONDER DE BOGEN in Yogyakarta
Hetzelfde geldt voor de zusters Onder de Bogen, die onze zaken behartigen in Yogyakarta ten gunste van Ary. Links op de foto staat Sr. Terry, hoofd van de administratie. Via haar en haar assistente Sinta (rechts) loopt onze correspondentie met Sr. Bernadet (midden links, financiën) en Sr. Mijnardien, de tweede moeder van Ary en mij. Zij en Sr. Terry hebben Ary ook enkele malen in het ziekenhuis en bij haar thuis opgezocht. Ik heb de zusters kunnen bedanken, niet alleen voor hun zakelijke hulp, maar ook voor het begeleiden van Ary in de praktijk op een moment, waarop wij alleen maar schriftelijk kunnen reageren.
Andere contacten
Volgens de stichtingsstatuten zal de stichting zich naast de directe op personen gerichte medicijnhulp ook richten op allerlei vormen van niet-materiële hulp. Op dat gebied heb ik flink vooruitgang kunnen boeken, niet zonder de onvervangbare hulp van John Janssen. Hij is al jaren general manager van Yakkum in Kaliurang, een instituut voor revalidatie en rehabilitatie van lichamelijk gehandicapte jongeren en hij kent het klappen van de zweep in Indonesië. Gedeeltelijk tijdens een officiële vergadering, gedeeltelijk tijdens een informeel diner bij Dr. Sja’bani thuis (de nierspecialist van Ary en Ibu Sulastri) heb ik contact gelegd met de decaan en de vice-decaan van de Medische Faculteit van Universitas Gajah Mada in Yogyakarta en met de staf van internisten en nierspecialisten van het ziekenhuis Dr. Sardjito, één van de twee ziekenhuizen in Indonesië waar niertransplantaties uitgevoerd kunnen worden, ook in Yogyakarta. In het laatste ziekenhuis heb ik een rondleiding gekregen van de internist Dr. Heru op de dialyseafdeling. Het contact met de directrice van dat ziekenhuis is in voorbereiding.
En wat me gedurende twee jaar schriftelijk niet lukte: tevens heb ik onverwacht Dr. Koesnadi ontmoet, het hoofd van het Transplantatieteam in Yogyakarta, voormalig rector van de Gadjah Mada en cultureel attaché op de Indonesische Ambassade in Nederland. Het was een prettige kennismaking, die ook voor de toekomst beloften inhoudt.
vlnr.: Dr. Heru, Dr. Sja’bani, onbekend, Dr. Koesnadi
Om het eenvoudig te formuleren: er worden wegen gezocht om verbetering aan te gaan brengen in de ziektekostenvoorzieningen, de voorlichting bij transplantaties, de nazorg en rehabilitatie van patiënten en de donorwerving. Dit zou opgezet moeten worden in een samenwerking tussen de Indonesische en Nederlandse betrokken instanties met uitwisseling van know how. Daarbij zou de Stichting BURUNG MANYAR kunnen participeren, maar ook een intermediaire rol kunnen spelen.
Kortom: mijn tas met huiswerk was op de terugreis voller dan op de heenweg. De eerste stappen heb ik na de afgelopen bestuursvergadering al gezet. U wordt uiteraard op de hoogte gehouden.
Andere activiteiten
– De nefrologen van vijf academische ziekenhuizen hebben toegezegd restmedicijnen aan onze stichting te schenken ten behoeve van onze patiënten. Er is een begin gemaakt om deze actie door te trekken naar nierpatiënten, die door wijziging in de medicatie medicijnen overhouden. Tijdens zijn bezoek in mei heeft Jef Schaap daardoor een grote voorraad medicijnen kunnen afleveren, genoeg voor zeker een half jaar voor beide patiënten.
– Op vrijdag 21 juni om 21.00 uur zal Jef Schaap een spreekbeurt houden over particuliere hulpfondsen en stichtingen zoals BURUNG MANYAR, die zich met hulpverlening in Indonesië bezighouden. Plaats: Bibit-theater op de Pasar Malam Besar, Malieveld, Den Haag.
– Waarschijnlijk zal al in het volgende nummer van het magazine voor Indonesië en Zuidoost-Azië, Archipel een artikel over BURUNG MANYAR verschijnen evenals een advertentie.
– Over een groot aantal apotheken, wereldmusea en volkenkundige musea zijn folders van ons verspreid of dat gebeurt zeer binnenkort.
– Er is contact ontstaan met een organisatie, die ‘fair trade’ artikelen uit ontwikkelingslanden importeert. Wij zullen binnenkort geholpen worden met de contacten die daar aanwezig zijn en mogelijk gaan samenwerken in het importeren en verkopen van producten uit de handicraft-werkplaatsen van Yakkum. De kleine winsten zullen dan ten goede kunnen komen aan ons fonds.
– Er is op dit moment nog een voorraad van ongeveer tweehonderd boeken voor verkoop beschikbaar. Het gaat grotendeels om gebruikte boeken, de meeste nog in goede staat. Het gaat o.a. om Amerikaanse, Engelse, Franse, Nederlandse, Indisch-Nederlandse en Zwitserse literatuur in uiteenlopende genres zoals romans, novelles, poëzie, fiction, toneel en essays. Er bevinden zich ook jeugdboeken, kookboeken en studieboeken onder.
Mocht u interesse hebben, laat u ons dat dan even weten (liefst per e-mail), zodat wij u de lijst met titels kunnen toesturen.
– Verder blijven wij natuurlijk zoeken naar nieuwe acties, wervingsmogelijkheden en vergroting van ons fonds.
Financiën
Een tweede oorzaak, waardoor deze nieuwsbrief vertraagd is, is het feit dat de controle van het financieel jaarverslag 2000/2001 door een accountant voor ons kleine fonds in verhouding veel te duur is. De statuten in de stichtingsakte zijn zodanig gewijzigd, dat controle door een. administratiekantoor, dat erkend is door de belastingdienst, ook mogelijk is. De wijziging is inmiddels door de belastingdienst goedgekeurd en geregistreerd door de Kamer van Koophandel Rivierenland.
Strikt genomen behoort alleen de post Medicijnen tot de jaarafrekening van de stichting. De posten Zakgeld en Kosten, zijn voor dit specifieke doel apart gesponsord of komen uit andere inkomsten dan donaties, zoals de verkoop van tweedehands boeken. Deze posten hebben alleen de financiële kanalen van de stichting doorlopen. Zo hebben we o.a. de stichtingskosten kunnen betalen. Dit geldt ook voor de reis- en verblijfskosten van Jef Schaap eind 1999. De kosten van de reis in het voorjaar 2002 naar en in Yogyakarta zijn zelf betaald. Dat betekent, dat bestuurskosten, notariskosten en administratieve kosten tot op heden niet op het budget van het fonds van medicijndonaties gedrukt hebben.
Ook u kunt deze andere dan medicijnkosten apart sponsoren als u dat bij overmaking duidelijk vermeldt.
Verder kunt u ons ook helpen door incidentele donaties een structureler karakter te geven en ze om te zetten in vaste bijdragen per maand/kwartaal/half jaar via een machtiging. Laat u ons dat dan wel even weten. Dit geeft het bestuur de mogelijkheid een langere termijnplanning te maken en de ruimte voor bijvoorbeeld een derde patiënt op reële basis in te schatten.
In de grafiek hierboven geeft de gestippelde lijn de groei van het werkvermogen van de stichting weer. Er is nog steeds een stijgende lijn te zien dank zij uw bijdragen, de sponsoractie van het Zwijsencollege te Veghel en de gratis medicijnen, zodat ons fonds tijdelijk niet belast werd.
De ononderbroken lijn laat de verhouding tussen inkomsten en uitgaven per half jaar (het batig saldo) zien. Eind 2001 was het volledig verantwoord een tweede patiënt onder onze hoede te nemen. De dalende lijn is daar het gevolg van, maar ook van een lichte daling in de inkomsten. Interen op het vermogen is tijdelijk bezworen door een nieuwe voorraad gratis medicijnen tot eind 2002. Dat betekent, dat we het komende half jaar de tijd hebben om actief nieuwe sponsors te zoeken en te werven, zonder dat de situatie urgent is.
Op grond van onze stichtingsakte is de Stichting BURUNG MANYAR door de belastinginspectie geaccepteerd als non profit-organisatie met een goed doel. Dat betekent enerzijds, dat wij pas een belasting van 11% moeten betalen als één of meer giften van één privé-persoon boven de ƒ 8.545 (= € 3.878) komt, gemeten over een periode van 24 maanden. Anderzijds wordt uw bijdrage als een aftrekbare gift bij uw aangifte van de inkomstenbelasting geaccepteerd.
Bij wijze van sponsoring heeft Administratiekantoor Swinkels & Tuijtel de controle belangeloos uitgevoerd. Het goedgekeurde verslag is inmiddels naar de belastingdienst gestuurd.
Deze nieuwsbrief besluiten we met het zeggen van heel veel dank voor uw donaties, waardoor al het bovenstaande werk verricht kan worden. U zorgt ervoor, dat twee nierpatiënten na een afmattende en financieel uitputtende periode van dialyse en operatie, uiteindelijk verhoudingswijs zonder al te veel zorgen kunnen leven en hun weg zoeken om sociaal weer te participeren.
Wilt u ons verder helpen met het enthousiasmeren van nieuwe sponsors, bij u bekende acties wijzen op onze stichting als goed doel, ons tips geven van instanties waar wij met een goed perspectief een wervingsactie voor ons fonds kunnen houden en zo verder.
Wij zijn 24 uur per dag bereikbaar en als het echt moet ook nog actief. Materiaal, zoals foto’s en posters kunnen snel toegestuurd worden. Wij wachten uw reacties af.
De vele direct betrokkenen bij onze stichting wensen u een zonnige zomer, een goede vakantie en een tevreden makend tweede deel van dit jaar toe. En dat zijn o.a.
* Ary, Joko, de ouders van Ary, Bapak Widodo, Ibu Sulastri, Jordan, Victor, Yanto, Ibu Lestari, Dwi, Bapak Eddy, Lies, Br. Paulus, John, Ibu Ignatia, Sr. Mijnardien, Sr. Terry, Sr. Bernadet, Sinta, Dr. Sja’bani, Dr. Heru, Dr. Bambang, Dr. Koesnadi, Dr. Hardyanto, Dr. Sofia Mubarika, Jan, Rupert en
Jef Schaap
secretaris/penningmeester Stichting
BURUNG MANYAR
Zaltbommel, 17 juni 2002 |
|
|
